Blog Yazmak

Bazen en kolay şey buraya bir şeyler yazıp sizlerle paylaşmak, bazende dünyanın en zor işi. İnsana çok zor gelen düşündüklerini tam olarak ifade edememek yada yanlış anlatmak. Yada o an yazacak kadar hiç bir şey hissetmemek ..Bu günlerde beni rahatsız eden bir şeyi paylaşmak istiyorum sizlerle..  Sizlerin iki dakikada bakıp çıktığınız tarifler için çok emek veriyoruz. Önce en değişik, lezzetli tariflerimizi pişiriyoruz. Her aşamasında doğrarken, tavaya koyarken, yada hamur aşamasında sürekli fotoğraflamak gerekiyor sizlere daha iyi anlatabilmek için. Hamur mu yoğuruyorsunuz, yoğurma aşamasından yaptığınız lezzete ulaşana dek  her aşamada ellerini yıkayıp fotoğraf çekmek. 5 dakikada yapacağın işi 30 dakikada yapmak.. Ve deftere yaptıklarını not almak. El kararıyla yaptığın şeyleri tek tek kaşık bardak ölçüsüne dökmek.  Pişirdikten sonra en güzel resmi çekmek. Güneşi, ışığı ayarlamak servis tabaklarını ayarlamak. Önce bunları yapıp aileni sofrada bekletmek. En güzel fotoğrafları çekmek için zaman harcamak.. Sonra bu fotoğrafların içinden seçim yapıp üzerlerine blogun ismini yazmak .. Oturup tarifini, fotoğraflarını ekleyip anlatmak.. Son kontrollerini yapıp sizlere sunmak..  Bir tarifi hazırlayıp sizlerle paylaşmak bizim o kadar çok vaktimizi alıyor ki…

Ve tüm bunları yaparken iyi bir anne, iyi bir eş, iyi bir evlat, iyi bir arkadaş, iyi bir ev hanımı da olman lazım.. Yeri geliyor uykunuzdan fedakarlık yapıyorsunuz, yeri geliyor sohbetten, yeri geliyor gezmekten..

Ben bütün bu yazdıklarımı neden mi yazdım… Ben sizlerle birlikte bir şeyler paylaşmaktan çok mutlu oluyorum. Blog ve sayfa yazmaya karar verdiğimde bu kadar hoşuma gideceğini bilmeden başladım.. Ama o kadar çok sevdim ki blogumu ve sizleri her gün yeni şeyler yapmak için can atar durumdayım.. Ne kadar vaktimi alırsa alsın, bu işten maddi bir kazancım yok.. Bu arada blog yazmaya başladığımda herkesin ilk sorduğu soruydu bu.. Ne kadar kazanıyorsun.. Hiç bir şey… Delimisin sen yapalırmı bu iş.. Çok sevdim.. Başka sevecek şey bul.. İşte diyaloglar.. Ne diyeyim..

Sevmeden yapılacak bir iş değil … Sizlerden tek isteğim benim tüm vaktimi alan çok sevdiğim bloguma ve benim gibi blog sahibi arkadaşlarımın bloglarına  bir daha bu anlattıklarımın ışığında farklı bir gözle bakın. Bizlerin beklediği yaptıklarımızın beğenilmesi ve güzel sözler duyabilmek. Tariflerimize okuduktan sonra yorum yapmanız.. Yaptıklarımızı küçümsemeyip ne kadar emek harcadığımızı bilmeniz.. Benim  ve arkadaşlarımın bloglarını  beğenmeniz , izlemeye almanız.. Verdiğimiz emeklerin beğenildiğini takip edildiğini bilmek yazdığınız yorumları okumak bizleri o kadar mutlu ediyor ki…Sizlerden çok şey mi istiyorum..

Yazdıklarımı okuyup vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim.. Daha lezzetli tariflerde ve keyifli günlerde görüşmek üzere.. Sevgimi bıraktım..İsteyen alabilir..

 

16 thoughts on “Blog Yazmak”

  1. cok güzel anlatmissiniz elinize emeginize saglik gercekten disardan gözüktügü

    kadar kolay degil hele birde benim ufak bebegim var siz düsünün 🙂 sevgiler selamlar

    1. Çok teşekkür ederim.. Biliyorum biraz eksik bile anlattım.. Uzun tutarsam okumaktan sıkılıp giderler diye düşündüm. Bebeğinizle mutlu günler.. Kolaylıklar diliyorum.. Sevgiler..

  2. Ne güzel anlatmış ve açıklamışsın canım , kendi adıma çok teşekkür ederim.Facebooktan önce blog yorumları daha fazla oluyordu şimdi facebookta verilen tariflere orada yorum yapmak çok daha kolay oluyor uzun senelerdir blog yazan ben bile bu şeklide yapıyordum ama birkaç zamandır dirfek bloga girip yorum bırakıyorum ve ziyaretlerimi de mümkün olduğunda sıklaştırdım.
    Bir de fotoğrafları kendi çekmiş tarifi kendi vermiş gibi çalanlar olmasa ne güzel olacak.Bir kere Bursa da bir balık rest.’ı benim palamut tava fotoğrafımı tanıtımına koymuştu gözlerime inanamadım :-)))Neyse çenem düştü , öpüyorummm :-))

    1. Bende yeni açılan bir sayfada kendi resimlerimi gördüm.. Çok iyi anlıyorum duygularını. Yazılacak o kadar çok şey varki.. Bir dahaki yazılarda anlatacağım onları.. Bende blogtan yorum bırakıyorum artık. Ne söylemek istersem blogtan söylemeye çalışıyorum.. Benim sürekli misafirimsiniz Sen ve nursevin.. Yazdığım her tarifte güzel yorumlarınız bana mutluluk veriyor.. Sizleri çok seviyorum.:)))

    1. O kadar çok şey var ki yazacak aslında .. Sırayla bütün aklımdakinleri yazıp paylaşacağım. Çok teşekkür ederim ilginize sevginize.. Görüşmek üzere..

  3. Oyacığım bunu her zaman vurguluyorum. Yaptığımız fedakarlıkları bizler acemi olduğumuz için daha fazla zamanda yapıyoruz. aslında tecrübeli olanların bize ders vermesi lazım. Bloğ buluşmalarımızda bu konularda tecrübeli arkadaşların fikirlerini alsak diyorum .Belki bize neden bu kadar çok oyalandığımızı anlatırlar. Emeğine ruhuna sağlık..

    1. Canım eski blog yazarları bu işi bir düzene oturtmuşlar. Bizim bu açıdan biraz daha eksiklerimiz var. Bizim Nisanda blog toplantımız var. Ben orada sorarım bakalım arkadaşlarımız neler yapıyorlar bu konuda.. Sağol canım.. Daha sırada emek hırsızları var.. Sevgiler..

  4. Yapılan her işe saygı duyar ve mutlaka okuyorsam eğer yorum yazarım.
    Yalnız şimdi yadıklarınızı okuyunca hiç empati yapmadığımı, madalyonun diğer yüzünü düşünmedğimi farkettim. Ki bende blog yazıyorum.
    Çok haklısınız ve kutluyorum sizi böyle bir konuyu dile getirdiğiniz için.

    1. Bende senin gibiyim. Kimin blogunu ziyaret etsem mutlaka yorum bırakıp, izlemeye alıyorum. Ama bazen bu iyi niyetimin boşa olduğunu görüp üzülüyorum. Yaptığımızın değerini anlamalarını istedim. Ama yinede yorum bırakanlar hep blog sahibi arkadaşlarım. Diğer dostlarım okudukları halde yorum bırakmadılar.. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için.. Sevgiler..

Oya Genç için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir